Het Sacrale Veld van de Cirkel
In de tuin van mijn kindertijd stond een reusachtige grote beuk. Geen gewone beuk, maar een treurbeuk. Net zoals een treurwilg had hij neerhangende takken die in een wijde cirkel rond de stam uiteenvielen als vuurwerk dat vertraagd uit de hemel neerdwarrelde. Hierdoor ontstond een soort van sacrale ruimte, die wat afgeschermd was van de wereld door een zacht-ritselend en -fluisterend dak van beukenbladeren.
Onder de vleugels van deze majestueuze boom bevond zich een open plek. Er groeide niks, behalve af en toe een moedige scheut van een nieuwe beuk. Het rook er altijd heerlijk naar humus. En het geluid van regendruppels als het zachtjes miezerde op de immense bladerkoepel, was hemels voor mijn kleine-meisjes-oren.
De stam met brede omtrek vormde het middelpunt van deze grove. Stevig verankerd in de aarde, met dikke wortels die zich hier en daar grillig bovengronds lieten zien.
Het was er stil, maar de energie was er bovenmenselijk, zinderend, levendig, magisch...
Het begint met een punt middenop een tekenblad.
Vanuit dat punt ontstaat een veld, dat begrensd wordt door een symbolische lijn. Een veld dat onlosmakelijk verbonden is met het startpunt, de kiemcel, of als je wil; het zaadje waaruit de boom steeds groter groeit.
Een veld waarin de symbolische wortels zich ondergronds bewegen en zoeken naar een manier om stabiliteit te geven.
Een veld waarin de symbolische kruin en takken zich bovengronds manifesteren en op een unieke manier uitdrukking geven aan wat in oorsprong aanwezig was op microkosmisch niveau.
De opbouw van een mandala is gebaseerd op de verhoudingen uit de heilige geometrie. Het is helemaal niet vreemd of onnatuurlijk om bij het tekenen van een mandala gebruik te maken van een lat en tekendriehoek en passer. Hierdoor lijkt het misschien een erg wiskundige aangelegenheid, maar niks is minder waar.
De kracht van de tekening verbergt zich namelijk achter de (hulp)lijnen die we gebruiken. Deze (hulp)lijnen spreken ons onbewuste creatieve uitdrukkingsvermogen aan.
Je kan het vergelijken met de dromen die we tijdens onze slaap ervaren en zien. Zij zijn ook het resultaat van verwerkingsprocessen uit die onbewuste lagen. Beelden die geprojecteerd worden op ons netvlies en die ontegensprekelijk een betekenis hebben, al tasten we soms letterlijk in het duister om werkelijk tot begrip te komen er van.
Een mandala biedt een soort droomveld aan ons onbewuste, een soort netvlies waarop de beelden geprojecteerd -of dus getekend- kunnen worden.
Tijdens het mandalatekenen en kleuren maak je dus verbinding met diepere lagen van je wezen. Je geest vertraagt en verstilt. Je aandacht verandert.
Mandalatekenen brengt hierdoor verwerkingsprocessen op gang én ondersteunt ze ook, omdat de opbouw van de tekening altijd een harmonische uitkomst aanreikt, die ons innerlijk probleemoplossend vermogen aanspreekt en uitnodigt om tot nieuwe inzichten te komen.
Tijdens de opleiding voor Analytisch Tekentherapeut kreeg ik vele handvaten en tools om het mandalatekenen te begeleiden. Elke tekening is een weerspiegeling van de toestand van onze innerlijke wereld. Het is telkens weer bijzonder om oog in oog te staan met de energie en de beeltenissen die ontstaan tijdens het tekenen, maar ook wanneer de mandala klaar is.
Er zijn prachtige boeken op de markt die je op weg helpen wanneer je het mandalatekenen wil ontdekken. Ik kreeg mijn eerste boek van mijn moeder tijdens mijn lagere school-periode.
Wanneer je het óók op een andere manier wil ervaren, en bewuster aan de slag wil gaan met de diepere betekenis van jouw ontwerpen, beelden, tekeningen, dan ontmoet ik je graag tijdens een workshop of een individueel begeleidingsmoment.
Info & Inschrijven Nieuwemaantekenen...Info Mandala- en Tekentherapie Individueel...